Urodzony 19 września 1939 r. w Przemyślu. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS) w Lublinie (1961).
Od 1961 r. nauczyciel akademicki. Od 1997 r. profesor. Od 1992 r. kierownik Zakładu Tekstologii i Gramatyki Współczesnego Języka Polskiego w Instytucie Filologii Polskiej UMCS. W latach 1962-82 w ZSL.
Od września 1980 r. w „Solidarności”, we wrześniu 1980 r. inicjator, współzałożyciel i od grudnia 1980 r. przewodniczący Komisji Zakładowej (KZ) UMCS. W 1981 r. delegat na I Walne Zebranie Delegatów (WZD) Regionu Środkowo-Wschodniego, członek Prezydium Zarządu Regionu (ZR). W czerwcu 1981 r. inicjator Ruchu Solidarności Rodzin.
13 grudnia 1981 r. internowany w Ośrodku Odosobnienia we Włodawie, zwolniony 31 grudnia 1981 r. Od stycznia 1982 r. zaangażowany w konspiracyjne struktury „Solidarności”, w latach 1983-89 członek niejawnej Społecznej Komisji Nauki w Lublinie. W 1988 r. uczestnik prac zespołu ds. relegalizacji „Solidarności” w UMCS.
W 1989 r. współzałożyciel i działacz Komitetu Obywatelskiego (KO) Lubelszczyzny oraz Klubu Katolickiego w Lublinie. W 1988 r. założyciel i redaktor międzynarodowego rocznika „Etnolingwistyka”. W latach 1990-93, jako prorektor UMCS, współautor i realizator reformy systemu dydaktycznego. Od 1992 r. do 2003 r. przewodniczący Fundacji Ruchu Solidarności Rodzin. W latach 1994-2003 przewodniczący Rady Naukowej Radiowego Centrum Kultury Ludowej. Od 1999 r. członek Rady Języka Polskiego oraz komitetów Państwowej Akademii Nauk (PAN): Językoznawstwa, Nauk o Literaturze, Nauk Etnologicznych, Slawistycznego. W 2001 r. współorganizator Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Przemyślu, w latach 2001-2004 dyr. Instytutu Polonistyki tej uczelni. Od 2003 r. założyciel i przewodniczący Komisji Etnolingwistycznej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów. Od 1993 r. przewodniczący lubelskiego gremium Katolischer Akademischer Ausländer Dienst. W latach 1990-2005 w ROAD/UD/UW. Od 2005 r. na emeryturze, nadal czynny zawodowo.
Autor około 300 publikacji z zakresu językoznawstwa polonistycznego, etnolingwistyki i tekstologii, w tym 6 książek.
Laureat m.in. nagrody POLCUL (1989), Nagrody Kolberga (1991), odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999).
Od 8 lutego 1975 r. do 7 lutego 1979 r. rozpracowywany przez Wydział III Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Lublinie, w ramach Sprawy Operacyjnego Sprawdzenia (SOS), kryptonim Oaza. Od 9 kwietnia 1985 r. rozpracowywany przez Wydział III Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych (WUSW) w Lublinie w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpracowania (SOR), kryptonim Dewot; do 19 sierpnia 1989 r. w ramach SOR, kryptonim Langusta.