Pseudonim Jacek Zaborowski – urodził się 15 czerwca 1941 r. w Łomży. W latach 1959-61 student Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, kierunek historia; absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (KUL), Wydział Nauk Humanistycznych (1969).
W latach 1969-95 pracownik Międzywydziałowego Zakładu Leksykograficznego KUL. Od 1974 r. do 1984 r. kierownik lubelskiego oddziału miesięcznika „Więź”.
W latach 1963-69 w Zrzeszeniu Studentów Polskich (ZSP), od 1967 r. przewodniczący Rady Uczelnianej ZSP. 11 marca 1968 r. uczestnik wiecu studenckiego w Lublinie, 13 marca 1968 r. skazany przez Kolegium Karno-Administracyjne Prezydium Miejskiej Rady Narodowej (MRN) w Lublinie na 2 miesiące aresztu, osadzony w Areszcie Śledczym w Lublinie i Krasnymstawie. Na przełomie stycznia i lutego 1976 r. współautor (z Janem Krzemińskim) Listu otwartego do członka Koła posłów Znak Stanisława Stommy przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL, pod którym podpisało się 30 pracowników i studentów KUL. W 1976 r. uczestnik zorganizowanej przez studentów KUL akcji pomocowej dla robotników z Radomia. W latach 1978-88 współredaktor „Spotkań. Niezależnego pisma młodych katolików”. 23 sierpnia 1979 r. sygnatariusz Apelu Komitetu Porozumienia na rzecz Samostanowienia Narodu o przeprowadzenie wolnych wyborów do Sejmu. W latach 1979-80 kilkakrotnie zatrzymywany na 48 godz., przesłuchiwany. W maju 1980 r. członek Komitetu na rzecz Obrony Jana Kozłowskiego. W dniach 25-31 sierpnia 1980 r. uczestnik głodówki w kościele Matki Bożej Królowej Polski w Stalowej Woli o uwolnienie J. Kozłowskiego i innych więźniów politycznych oraz w solidarności ze strajkującymi robotnikami Wybrzeża.
Od września 1980 r. w „Solidarności”; od grudnia 1980 r. przewodniczący Koła Pracowników MZL KUL, następnie członek Komisji Uczelnianej Pracowników KUL; współtwórca Wszechnicy Związkowej, od lutego 1981 r. członek Tymczasowej Rady Programowo-Organizacyjnej, organizator spotkań i wykładów otwartych.
13 grudnia 1981 r. internowany w Ośrodku Odosobnienia we Włodawie, Lublinie i Kwidzynie, zwolniony 23 grudnia 1982 r. W latach 80. prelegent podczas Tygodni Kultury Chrześcijańskiej.
W latach 1990-92 członek Komitetu Obywatelskiego (KO) Lubelszczyzny. Od 1992 r. do 1994 r. prezes Stowarzyszenia Wspólnota Polska Oddział w Lublinie. W latach 1995-97 sekretarz senackiej Komisji ds. Emigracji i Polaków za Granicą. W latach 1997-2000 i od 2007 r. pracownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych, od 2007 r. redaktor naczelny wydawanego przez Urząd czasopisma „Kombatant”. W latach 2000-2004 doradca ds. mediów katolickich przy Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Od 2004 r. redaktor prowadzący w Redakcji Dokumentu TVP 1. Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa.
Laureat Nagrody Fundacji Polcul (1982), wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001), odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).
W latach 1977-85 rozpracowywany przez Wydział IV Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej/Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych (WUSW) w Lublinie w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpracowania (SOR) kryptonim Redaktorzy; w latach 1985-88 przez Wydział IV WUSW w Lublinie w ramach Kwestionariusza Ewidencyjnego (KE) kryptonim Redaktor.