Urodził się w dniu 15 marca 1950 r. w Jaszczowie k. Lublina. Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową przy Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego Państwowe Zakłady Lotnicze (WSK PZL) Świdnik (1966) oraz Technikum Mechaniczne dla Pracujących w Świdniku (1976). W latach 1966-72 był szlifierzem narzędziowym w WSK PZL Świdnik, od grudnia 1972 r. zatrudniony w Milicji Obywatelskiej (z przydziałem do Zmechanizowanych Oddziałów Milicji Obywatelskiej – ZOMO), we wrześniu 1973 r. zwolnił się na własną prośbę i w latach 1973-82 ponownie został zatrudniony w WSK PZL Świdnik. Od sierpnia 1983 do kwietnia 1984 r. był kontroler jakości produkcji w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Nowym Krępcu k. Świdnika.
W dniach 8-11 lipca 1980 współorganizował strajk w WSK PZL, był członkiem Komitetu Strajkowego. Od września 1980 r. działał w „Solidarności”, był członkiem Prezydium Komitetu Założycielskiego w WSK PZL, przewodniczący Komisji Wydziałowej na Wydziale Narzędziowym W-060, od grudnia 1980 r. członkiem Prezydium Komisji Zakładowej, od marca 1981 r. członkiem Społecznej Komisji ds. przygotowania wyborów Samorządu Pracowniczego w WSK PZL. Był stałym przedstawicielem WSK PZL (z Józefem Adamczykiem i Stanisławem Blicharzem) w Sieci. W lipcu 1981 r. był przewodniczącym Grupy Koordynacyjnej Samorządu Pracowniczego Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność”, od sierpnia 1981 r. wiceprzewodniczącym Regionalnej Komisji Porozumiewawczej Rad Pracowniczych Regionu Środkowo-Wschodniego. W grudniu 1981 r. uczestniczył w przygotowaniach do I Zjazdu Polskiej Partii Pracy, zainicjowanej w ramach Sieci.
W dniach 13-15/16 grudnia 1981 r. uczestniczył w strajku w WSK PZL, był członkiem Komitetu Strajkowego. W dniu 24 grudnia 1981 r. został zatrzymany, następnie był przetrzymywany w areszcie Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej w Świdniku, w dniu 28 grudnia 1981 r. aresztowany na mocy postanowienia Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Lublinie, przetrzymywany w Areszcie Śledczym w Lublinie. W dniu 5 stycznia 1982 r. został oskarżony o udział w zorganizowaniu i kierowanie strajkiem, a 13 lutego 1982 r. skazany w postępowaniu doraźnym (z Józefem Kępskim i Stanisławem Pietruszewskim) na 3 lata więzienia wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie. Od dnia 2 marca 1982 r. był przetrzymywany w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów, od 17 kwietnia 1982 r. w Zakładzie Karnym w Łęczycy, a od 4 czerwca 1982 r. w Zakładzie Karnym w Hrubieszowie. Od 20 grudnia 1982 r. uzyskał zgodę na przerwę w odbywaniu kary ze względu na trudną sytuację rodzinną, a 12 maja 1983 r. został zwolniony warunkowo na mocy aktu łaski Rady Państwa na 2-letni okres próbny. W dniu 14 września 1983 r. decyzją Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie został objęty amnestią z dnia 21 lipca 1983 r. Wcześnie, w 1982 r. został zwolniony z pracy, dlatego po wyjściu z więzienia pozostał bez zatrudnienia. Korzystał z pomocy finansowej podziemia oraz pomocy żywnościowej od Kościoła katolickiego i z darów przekazywanych z Zachodu.
Od maja 1984 r. przebywał na emigracji w Szwecji, od 1986 był pracownikiem narzędziowym zakładów Electrolux. W latach 80-tych był uczestnikiem manifestacji pod Ambasadą PRL w Sztokholmie. Od 1988 r. był członkiem Koła Zjednoczenia Polskiego w Jönköping, a od 1990 r. członkiem Zarządu, od 2009 r. wiceprzewodniczącym i delegatem na Zjazd Kongresu Polaków, zrzeszającym organizacje polonijne w Szwecji.