Urodził się 10 czerwca 1928 r. w Chorzowie. Od 1951 r. absolwent Politechniki Wrocławskiej, Wydz. Chemiczny, od 1964 r. absolwent studiów podyplomowych w Imperial College of Science and Technology w Londynie w ramach stypendium UNESCO; w 1964 r. doktorat.
W czasie II wojny światowej, by uniknąć wywozu na roboty do Niemiec, pracownik Zakładów Azotowych w Mościcach k. Tarnowa; członek Szarych Szeregów przy 16. Pułku Piechoty AK Ziemi Tarnowskiej. W latach 1952-1954 przymusowo zatrudniony w Zakładach Mechanicznych im. Józefa Stalina w Łabędach, od 1954 pracownik Laboratorium Badawczego Zakładów Azotowych Kędzierzyn (pracował m.in. nad doskonaleniem ówczesnych reaktorów syntezy amoniaku), od 1965 do 1969 r. oddelegowany do pracy na Kubie (rozruch pierwszej fabryki amoniaku w Matanzas), równolegle wykładowca na Wydz. Technicznym Uniwersytetu Hawańskiego, w latach 1969-2004 kierownik Pracowni Syntezy Amoniaku w Instytucie Nawozów Sztucznych w Puławach.
Od września 1980 r. w „Solidarności”, współorganizator Komitetu Założycielskiego w Instytucie Nowych Syntez Chemicznych (INS). Od 1980 do 1981 r. uczestnik jako ekspert prac Ogólnopolskiej Komisji Porozumiewawczej Nauki „Solidarność”. W marcu 1981 r. współzałożyciel, następnie prezes Klubu Inteligencji Katolickiej (KIK) w Puławach (w 1983 r. rozwiązanego przez władze).
Od 1982 do 1989 r. kolporter wydawnictw podziemnych w Puławach, autor podziemnych ulotek i apeli, m.in. „Listu bezpartyjnych do partyjnych”, rozprowadzonego na terenie kraju. Od 1982 r. drukarz ulotek, broszur i znaczków poczt podziemnych (we współpracy z Marią Kapturkiewicz-Szewczyk i jej mężem Bogdanem Szewczykiem w ich pracowni artystyczno-plastycznej w Puławach, tzw. Zachcie, oraz z Wiesławem Rymkiewiczem). W 1984 r. współautor broszury Nie było miejsca dla Ciebie…, opisującej protest młodzieży w Zespole Szkół Rolniczych w Miętnem. Od 1985 do 1989 r. współorganizator (z ks. Ryszardem Gołdą) cyklu wykładów nt. społecznej nauki Kościoła w parafii Miłosierdzia Bożego w Puławach; współorganizator Radia „Solidarność” Ziemi Puławskiej (z przenośnego nadajnika i składanego masztu wykonanego własnoręcznie z rurek odkurzacza nadawał z Zenonem Benickim i Janem Okoniem audycje ze skarpy nadwiślańskiej w Górze Puławskiej k. Puław).
W 1989 r. członek Komitetu Obywatelskiego (KO) w Puławach, uczestnik kampanii wyborczej KO „Solidarność”: drukarz i kolporter ulotek wyborczych. W okresie od 1989 do 1993 r. główny konstruktor największego w Polsce reaktora syntezy amoniaku zastosowanego w Zakładach Azotowych Kędzierzyn. Od 2004 r. na emeryturze.
Autor i współautor kilkudziesięciu patentów, autor publikacji w polskich, brytyjskich i niemieckich czasopismach fachowych.
Od 1964 r. Laureat Zespołowej Nagrody Państwowej I st. w Dziedzinie Postępu Technicznego, nagrody Za największe osiągnięcie w Polskiej Chemii w roku 1993 przyznawanej przez Fundację Porczyńskich (1994 r.). W 2000 r. odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury.