| Wersja robocza. |
Urodzony 16 lipca 1917 r. w rodzinnym majątku ziemskim Malinowszczyzna k. Głębokiego na Wileńszczyźnie, zmarł 29 października 1999 r. w Świdniku. Ukończył Gimnazjum im. Unii Lubelskiej w Głębokiem, następnie kurs Szkoły Podchorążych przy 77 pułku piechoty w Lidzie; od 1938 do 1939 r. student Wydziału Prawa Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie; absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie, w 1950 r. święcenia kapłańskie.
W czasie wojny 1920 r. rodzina Hryniewiczów schroniła się w Wielkopolsce; w czasie II wojny światowej uniknął wywózki na Syberię, gdzie trafili jego matka i rodzeństwo; wiosną 1940 r. związany przez kilka miesięcy z konspiracją Związku Walki Zbrojnej (ZWZ); pracował jako nauczyciel, następnie jako robotnik rolny; w 1944 r. kolejarz na stacji Głębokie (dla uniknięcia powołania do armii sowieckiej); w styczniu 1945 r. przedostał się do Polski z transportem repatriantów. Od 1950 do 1951 r. wikariusz w parafii w Janowie Lubelskim, w latach 1951-1955 w parafii Św. Trójcy w Zaklikowie, w okresie od 1955 do 1957 r. w parafii w Kazimierzu Dolnym, w latach 1957-1958 w parafii w Chełmie, od 1958 do 1964 r. proboszcz parafii św. Anny w Branwi, w latach 1964-1970 parafii w Piotrawinie, w 1970 r. administrator parafii w Kazimierzówce z zadaniem zbudowania kościoła w Świdniku. W 1971 r. inicjator akcji zbierania podpisów na rzecz budowy kościoła (zebrano podpisy 4,6 tys. rodzin); od 1975 r., po uzyskaniu zgody władz, budowniczy kościoła.
Od jesieni 1980 r. duszpasterz „Solidarności” w Świdniku. W lipcu 1981 r. zaangażowany w przygotowanie pierwszej mszy św. na terenie WSK PZL Świdnik (w rocznicę strajku w lipcu 1980 r.).
14 grudnia 1981 r. odprawił mszę św. dla strajkujących w WSK PZL. 17 grudnia 1981 r., po pacyfikacji zakładu, odprawił mszę św. dla uczestników strajku, którzy przeszli z WSK PZL na teren kościoła; w pierwszych miesiącach stanu wojennego na jego polecenie sporządzano w kościele aktualizowane listy rodzin potrzebujących wsparcia materialnego. Od lutego 1982 r. proboszcz zbudowanej przez siebie parafii NMP Matki Kościoła w Świdniku; od listopada 1982 r. dziekan utworzonego w Świdniku dekanatu. W latach 1981-1983 organizator przy parafii akcji pomocy charytatywnej w oparciu o środki kościelne (1 mln zł przekazał na pomoc pozbawionym pracy lub uwięzionym mieszkańcom Świdnika prymas Józef Glemp) oraz dary z Zachodu.
Od 1992 r. kanonik honorowy Kapituły Archikatedry Lubelskiej. W 1996 r. na emeryturze (rezydent w parafii).
W 1994 r. wyróżniony tytułem Zasłużony dla Miasta Świdnika i tytułem Honorowego Członka „Solidarności” w 1995 r.