Iwaszko Janusz

Urodzony 24 stycznia 1948 r. w Łyniewie k. Białej Podlaskiej, zmarł 10 sierpnia 1999 r. w Świdniku. Ukończył Technikum Kolejowe w Lublinie w 1971 r.

Od 1971 r. zatrudniony w Lokomotywowni PKP Lublin. Do 1980 r. w PZPR, członek Egzekutywy Komitetu Kolejowego w Lublinie, po wstąpieniu do „Solidarności” wypisał się z partii.

16-19 lipca 1980 r. współorganizator strajku w Lokomotywowni i Węźle PKP Lublin, członek Komitetu Strajkowego (KS), podczas strajku m.in. udzielił wywiadu Radiu Wolna Europa. Od 18 sierpnia 1980 r. sekretarz Rady Zakładowej Związku Zawodowego Maszynistów Lokomotywowni Lublin; 25 sierpnia 1980 r. współautor (z przewodniczącym Rady Zakładowej Czesławem Niezgodą) Listu z poparciem dla strajkujących na Wybrzeżu, przesłanego do Gdańska dzięki kierownikom pociągów i rozprowadzonego we Wschodniej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowej (DOKP). 29 sierpnia 1980 r. podczas zebrania PZPR postulował utworzenie wolnych związków zawodowych. Od września 1980 r. w „Solidarności”, współorganizator Komitetu Założycielskiego w Lokomotywowni i Węźle PKP Lublin, sekretarz Komisji Oddziałowej w Lokomotywowni, przewodniczący zespołu ds. propagandy, informacji i kolportażu w Komisji Węzłowej PKP Lublin; od 21 do 29 października 1980 r. uczestnik głodówki kolejarzy we Wrocławiu (z Robertem Makensonem i Ryszardem Szocińskim reprezentant „Solidarności” Wschodniej DOKP); w kwietniu i maju 1981 r. delegat na I Walne Zebranie Delegatów (WZD) Regionu Środkowo-Wschodniego, członek Zarządu Regionu (ZR).

Na przełomie 12 i 13 grudnia 1981 r. internowany w Ośr. Odosobnienia we Włodawie (w styczniu 1982 r. z Zygmuntem Łupiną, Jerzym Malinowskim i Wojciechem Samolińskim przez tydzień w izolatce jako domniemany inicjator 1-dniowej głodówki w miesiąc po wprowadzeniu stanu wojennego), od 26 marca 1982 r. w Lublinie, zwolniony 24 lipca 1982 r. 8 października 1982 r. zatrzymany w związku z podejrzeniem o kolportaż ulotek w Lokomotywowni, przetrzymywany w Areszcie Śledczym (AŚ) w Lublinie, 9 grudnia 1982 r. zwolniony. W czerwcu 1983 r. współzałożyciel, następnie współwydawca kilku nr. „Biuletynu Informacyjnego Kolejarzy «Solidarność»” (we współpracy z Arkadiuszem Kutkowskim), organizator druku, kolporter. Zaangażowany m.in. w działalność jawnego Kolejarskiego Honorowego Krwiodawstwa, wykorzystywanego do kontaktów z podziemiem (spotkania, kolportaż).

W 2000 r. wyróżniony pośmiertnie odznaką Zasłużony dla Transportu RP.

Do 16 czerwca 1989 r. rozpracowywany przez Wydz. V Rejonowy Urząd Spraw Wewnętrznych (RUSW) w Lublinie w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpracowania (SOR) krypt. Kontynuator.

Marcin Dąbrowski