Jóźwiakowski Andrzej

Urodził się w dniu 11 kwietnia 1932 r. w Szczebrzeszynie. Był absolwentem Akademii Medycznej w Lublinie (1957), ponadto obronił doktorat z chirurgii (1969).

Z uwagi na pochodzenie z rodziny inteligenckiej o tradycjach patriotycznych dwukrotnie nieprzyjęty na studia. W latach 1953-2000 był asystentem, następnie adiunktem w Klinice Chirurgii Akademii Medycznej w Lublinie. Ponadto działa w Związku Harcerstwa Polskiego (ZHP) w latach 1944-49 i 1956-59.

Od października 1980 działał w NSZZ „Solidarność”, jako przewodniczący Tymczasowego Komitetu Założycielskiego, następnie Komisji Zakładowej na Akademii Medycznej.  Także od października 1980 r. był członkiem MZK Lublin Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność”. Współorganizował struktury „Solidarności” w placówkach służby zdrowia na Lubelszczyźnie (odbył ponad 30 spotkań założycielskich),. Pełnił także funkcję przewodniczącego Regionalnej Komisji Służby Zdrowia, członka komisji MKZ/Zarządu Regionu do spraw przejęcia budynku Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Lublinie na rzecz służby zdrowia. W kwietniu-maju 1981 był delegatem na I Walny Zjazd Delegatów Regionu Środkowo-Wschodniego, a we wrześniu-październiku 1981 r. delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów. W listopadzie i grudniu 1981 r. uczestniczył w studenckim strajku solidarnościowym na Akademii Medycznej ze studentami WSI w Radomiu.

W dniu 13 grudnia 1981 r. został internowany w Ośrodku Odosobnienia we Włodawie, następnie w Lublinie. Zwolniony 30 kwietnia 1982 r. Był przewodniczącym Tymczasowej Komisji Zakładowej na Akademii Medycznej. Angażował się w działalność samopomocową.

Od kwietnia 1989 do 1990 r. był członkiem KO „S” Województwa Lubelskiego (od 30 VI 1989 KO „S” Lubelszczyzny), przewodniczący sekcji służby zdrowia. 1989-1991 przewodniczący Komisji Rewizyjnej NSZZ „Solidarność” na Akademii Medycznej. W latach 1993-97 prowadził drużynę ZHR w Szczebrzeszynie. Jest autorem wspomnień Internowanie we Włodawie i w Lublinie 13.12.1981 – 30.04.1982 (Lublin 2004). Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1980), Krzyżem ZHP – Harcerz Orli (1996) i medalem Lubelskiej Izby Lekarskiej (2000).

W latach 1982-89 był rozpracowywany przez Wydział III Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej / Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Lublinie w ramach Kwestionariusz Ewidencyjnego (KE) krypt. Chirurg.

Marcin Dąbrowski