Urodził się w dniu 28 stycznia 1952 r. w Lublinie. Absolwent Akademii Medycznej tamże, studiował na Wydziale Lekarskim (1981). W latach 1983-84 był pracownikiem Zakładu Opieki Zdrowotnej (ZOZ) w Świdniku, 1984-90 Poradni Ogólnej Miejskiej Przychodni Specjalistycznej, 1985-2000 lekarzem w Pogotowiu Ratunkowym tamże.

Od 1977 r. uczestniczył w akcjach ROPCiO, organizował spotkania w punkcie konsultacyjno-informacyjnym (prowadzonym przez Zdzisława Jamrożka w jego mieszkaniu), sygnował listy i petycje ROPCiO. W lutym 1978 r. Służba Bezpieczeństwa (SB) wykorzystała nieudane akcje ROPCiO w Lublinie z jego udziałem, by skierować na niego bezpodstawne oskarżenia o dekonspirację inicjatyw i współpracę z SB. W 1978 r.  był współpracownikiem Janusza Rożka (druk ulotek). Był autorem krótkich tekstów informacyjnych do niezależnego pisma „Droga” (zdobył i przekazał Leszkowi Moczulskiemu powielacz spirytusowy do wydrukowania kilku numerów pisma). Kilkakrotnie zatrzymywany był na 48 godzin. Po rozłamie w ROPCiO związał się z grupą L. Moczulskiego. W dniu 1 września 1979 r. był jednym z założycieli Konfederacji Polski Niepodległej (KPN), członkiem Rady Politycznej. Od września 1979 r. organizował spotkania w biurze informacyjnym KPN. Od końca lat 70-tych do 1983 r. organizował druk kilku książek, m.in. Zarysu historii PRL Natalii Naruszewicz (właśc. L. Moczulskiego) i Od białego do czerwonego caratu Jana Kucharzewskiego. W 1979 r. został skreślony z listy studentów Akademii Medycznej w Lublinie, rok później Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej cofnęło tę decyzję. W styczniu 1980 r. uczestniczył w akcji przeciwko budowie trasy szybkiego ruchu w okolicach Jasnej Góry.

Od dnia 13 grudnia 1981 –do sierpnia 1982 r. przebywał w ukryciu. Uczestniczył w drukowaniu podziemnej poligrafii, kolportował wydawnictwa podziemne. W 1984 r. został zwolniony z pracy po odmowie podpisania zobowiązania do przestrzegania tzw. praworządności ludowej i tajemnicy państwowej (w sądzie pracy orzeczono niesłuszność tej decyzji). W październiku 1988 r. był inicjatorem powstania Komitetu Założycielskiego „Solidarności” w ZOZ w Świdniku. W latach 1990-96 był pracownikiem Państwowego Szpitala Klinicznego nr 1 w Lublinie, a od 2000 r. podejmował prace dorywcze (m.in. w 2003 był lekarzem w Samodzielnym Publicznym ZOZ w Krasnymstawie, także prowadził Indywidualną Praktykę Lekarską w Miejscu Wezwania). Od 2009 r. był lekarzem w Wojewódzkim Pogotowiu Ratunkowym w Lublinie.

W okresie do 24 stycznia 1978 do 15 listopada 1982 r. był rozpracowywany przez Wydział III Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Lublinie w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpoznania krypt. „Medyk”.