Kutryn Maria Barbara

Urodziła się 1 stycznia 1952 w Kolonii Zofiampol k. Biłgoraja. Ukończyła Technikum Włókiennicze w Biłgoraju w 1974 r. W latach 1969-75 była referentem ds. zaopatrzenia w Biłgorajskich Zakładach Przemysłu Terenowego Bitra w Biłgoraju, a 1976-82 referentem ekonomicznym w dziale sprzedaży w Zakładach Przemysłu Dziewiarskiego Mewa II tamże.

Od listopada 1980 r. działała w „Solidarności”. W dniach 13-15 grudnia 1981 r. przepisywała na maszynie odezwy-ulotki i nr pisma „Biuletyn Informacyjny (w warunkach stanu wojennego)” oraz wykonywała plakaty informujące o represjach i wzywające do strajku generalnego (materiały sygnowane przez fikcyjny Tymczasowy Komitet Protestacyjny NSZZ „Solidarność” Ziemia Biłgorajska, przygotowywała wspólnie z Czesławem Kaproniem w mieszkaniu Genowefy Kłosek). W dniach 14-16 grudnia 1981 r.były one rozklejane i kolportowane w zakładzie pracy. W dniu 16 grudnia 1981 r. została zatrzymana w miejscu pracy i osadzona w areszcie Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej w Biłgoraju, a w dniach 17-19/20 grudnia 1981 r. w Areszcie Śledczym Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Zamościu. Została zwolniona po złożeniu zeznań, ale została objęta śledztwem prowadzonym przez Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Lublinie. Jeszcze w dniu 28 grudnia 1981 r. została ponownie zatrzymana w miejscu pracy, przewieziona do Zamościa, a dzień później po przesłuchaniu przewieziona (razem z C. Kaproniem) do Aresztu Śledczego w Lublinie, gdzie została tymczasowo aresztowana.

W dniu 20 stycznia 1982 r. została skazana w trybie doraźnym przez Warszawski Sąd Wojskowy Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie na 1 rok więzienia w zawieszeniu na 3 lata. Po wyroku zwolniona. Jednak w dniu 27 lutego 1982 r., w wyniku rewizji wniesionej przez prokuratora, skazana została przez Sąd Najwyższy – Izba Wojskowa w Warszawie na 1,5 roku więzienia. W dniu 1 maja 1982 r. nie stawiła się na wezwanie do Aresztu Śledczego w Lublinie w celu odbycia kary. Ponownie została aresztowana 31 maja 1982 r. w miejscu pracy, a następnie przewieziona do Aresztu Śledczego w Lublinie, gdzie była przetrzymywana do 30 lipca 1982 r. Od dnia 30 lipca 1982 do 7 maja 1983 r. była osadzona w Zakładzie Karnym w Bydgoszczy-Fordonie. W dniu 7 maja 1983 r. została warunkowo zwolniona po odbyciu 2/3 kary z wyznaczeniem okresu próby do 7 maja 1984 r. W dniu 15 września 1983 r. Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie, na mocy amnestii z 21 lipca 1983 r., podjął decyzję o darowaniu kary. Uniknęła wyrzucenia z pracy, biorąc w dniu zatrzymania urlop bezpłatny. Po zwolnieniu poddawana kilkakrotnym przesłuchaniom z przeszukaniem mieszkania. W okresie od 8 maja do 28 listopada 1983 r. była bez zatrudnienia. W latach 1983-89, po powrocie do pracy w Zakładach Przemysłu Dziewiarskiego Mewa II, została zdegradowana do stanowiska brakarz wyrobów gotowych w magazynie z najniższym zaszeregowaniem płacowym. Od kwietnia do czerwca 1985 r. była objęta śledztwem w związku z podejrzeniem o kolportaż nielegalnych wydawnictw.

Od 1989 r. była członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” Ziemi Biłgorajskiej, będąc od stycznia 1989 r. wiceprzewodnicząca Komitetu Założycielskiego „Solidarności”. W latach 1989-91 była wiceprzewodnicząca, 1991-98 przewodnicząca Komisji Zakładowej. Wiosną 1989 r. zaangażowała się w organizowanie kampanii wyborczej Henryka Wujca na terenie Biłgoraja i okolic. W latach 1989-98 była delegatem na Walne Zebranie Delegatów Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność”. W latach 1989-98 była inspektorem bhp w ZPD Mewa II, 2000-01 magazynierem, 2001-03 specjalistą w Biurze Zintegrowanych Systemów Zarządzania Jakością. W latach 2003-09 była na świadczeniu przedemerytalnym, a od 2009 r. przebywała na emeryturze.

Marcin Dąbrowski