Opozda Piotr Wiesław

Urodził się w dniu 20 listopada 1957 r. w Bodzentynie k. Kielc. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, studiował na kierunku historia (1981). W latach 1975-76 był członkiem nieformalnej opozycyjnej grupy uczniowskiej w Liceum Ogólnokształcącym w Bodzentynie, w latach 1977-78 drukarzem niezależnego pisma „Opinia” w Lublinie, kolporterem wydawnictw niezależnych, uczestnikiem akcji ulotkowych. W latach 1979-88 współpracownik, następnie członek Konfederacji Polski Niepodległej (KPN; okresowo w ramach autonomicznej Konfederacji Świętokrzyskiej), od 1980 lider KPN na Lubelszczyźnie, członek kierownictwa Obszaru Centralnego, współtwórca i redaktor pisma KPN w Lublinie „Słowo”.

W okresie od listopada 1980 do marca  1981 r. działał w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów (NZS). Był współorganizatorem poligrafii Niezależnego Wydawnictwa Polskiego w Lublinie (NWPL), organizatorem manifestacji w dniu 11 listopada i 3 maja. W związku z akcją z 11 listopada 1980 r. był sądzony (z Piotrem Szczudłowskim) w Sądzie Wojewódzkim w Lublinie, ale w 1984 r. sprawę umorzono na mocy amnestii. W 1981 r. był etatowym pracownik Zarządu Oddziału NSZZ „Solidarność” w Zamościu, współtwórcą sieci kolportażu niezależnych wydawnictw na Zamojszczyźnie.

Po 13 grudnia 1981 r. ukrywał się. Był współtwórcą Polskiego Ruchu Oporu (PRO – podziemna formuła działania KPN w Lublinie), współtwórcą i redaktorem pisma PRO „Słowo i Czyn”. W dniu 12 marca 1982 r. został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Lublinie, potem we Włodawie. W dniu 7 kwietnia 1982 r. został aresztowany, następnie był przetrzymywany w Areszcie Śledczym w Lublinie. W dniu 5 maja 1982 r. został skazany w trybie doraźnym wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego na 3 lata więzienia (za pomoc w zdobyciu broni dla zbrojnej nielegalnej organizacji podziemnej), a następnie osadzony w Zakładzie Karnym we Włodawie, a potem w  Warszawie-Białołęce. Trzykrotnie podejmował głodówkę. W dniu 25 marca 1983 r. uzyskał przerwę w odbywaniu kary ze względu na stan zdrowia. W latach 1983-84 przebywał w ukryciu po odmowie powrotu do Zakładu Karnego. W dniu 17 sierpnia 1984 r. został ponownie aresztowany i do października 1984 r. przetrzymywany w Areszcie Śledczym Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Kielcach i Areszcie Śledczym w Lublinie, następnie osadzony w Zakładzie Karnym w Krasnymstawie i Strzelcach Opolskich. W dniu 25 lutego 1985 r. został zwolniony na mocy amnestii. W latach 1986-88 reaktywował Konfederację Świętokrzyską (z udziałem głównie byłych członków PRO). Był współtwórcą i redaktorem podziemnego pisma „Pobudka”. W latach 1986-87 był zaangażowany w pracę edukacyjną z młodzieżą przy kościele oo. Jezuitów w Lublinie, współorganizatorem Mszy Świętych za Ojczyznę. Do 1988 r. pozostawał bez pracy.

W okresie od 5 maja 1977 do 28 listopada 1978 r. był rozpracowywany przez Wydział IV Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej KW MO) w Lublinie w ramach Sprawy Operacyjnego Sprawdzenia (SOS) krypt. „Organizatorzy”, od 3 kwietnia 1982 do 28 lutego 1984 r. przez Wydział III KW MO/Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych (WUSW) w Lublinie w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpoznania (SOR) krypt. „Dublerzy”, do 26 lutego 1987 r. przez Wydział VI WUSW w Lublinie w ramach SOS krypt. „Działacz”, a od 30 marca 1987 r. przez Wydział III WUSW w Lublinie w ramach SOR krypt. „Konfederaci II”.

Od 1988 r. pracował jako nauczyciel, m.in. w latach 1990-91 w szkole średniej w Kumyszence i Pierwomajce w Kazachstanie, od 1991 w Liceum Ogólnokształcącym w Bodzentynie. W latach 1989-90 był członkiem Komitetu Obywatelskiego (KO) w Firleju, wydawcą Biuletynu KO, od 1994 r. przewodniczącym Międzyzakładowej Organizacji Związkowej Pracowników Oświaty i Wychowania „Solidarności” w Bodzentynie, od 1999 redaktorem „Kuriera Świętokrzyskiego”, a od 2007 r. członkiem Świętokrzyskiego Stowarzyszenia „Serviam”. Autor publikacji Bodzentyn i okolice. Przewodnik historyczny (2003).

Małgorzata Choma-Jusińska