Urodził się w dniu 16 marca 1937 r. w Sowinie k. Parczewa, zmarł 2 grudnia 2010 r. w Świdniku. Jego rodzicami byli Jan i Katarzyny z domu Danielkiewicz. W latach 50-tych należał do w Związku Młodzieży Polskiej. Ukończył Technikum Mechaniczne w Świdniku (1964). W latach 1952-55, 1958-59, 1969-81 i 1991-96 był pracownikiem (blacharz, ślusarz, specjalista ds. urządzeń dźwigowych, mechanik, mistrz) Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego Państwowe Zakłady Lotnicze (WSK PZL) Świdnik. W przerwach w tym okresie w latach 1955-58 był ślusarzem w Zakładach Wyrobów Kamionkarskich w Gozdnicy k. Żagania, a  1959-60 odbył służbę wojskową jako pomocnik górnika w Kopalni Węgla Kamiennego Siemianowice..

W dniach 8-12 lipca 1980 r. był organizatorem strajku w WSK PZL Świdnik, uczestnikiem rozmów z dyrekcją. Od września 1980 r. działał w „Solidarności”, od 18 grudnia był Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”, od 14 kwietnia 1981 r, wiceprzewodniczącym Środowiskowej Komisji Porozumiewawczej w Świdniku, w kwietniu-maju 1981 r. delegatem na I Walne Zebranie Delegatów Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność”, członkiem Zarządu Regionu. W dniach 13-16 grudnia 1981 r. zorganizował spacyfikowany przez Zmechanizowane Oddziały Milicji Obywatelskiej (ZOMO) strajk w WSK PZL Świdnik. Był przewodniczącym Komitetu Strajkowego, członkiem RKS. W dniu 17 grudnia 1981 r. został zatrzymany, a 20 grudnia aresztowany, osadzony w Areszcie Śledczym w Lublinie, a następnie w trybie doraźnym skazany 13 lutego 1982 r. przez Warszawski Sąd Wojskowy podczas sesji wyjazdowej w Lublinie na 3 lata więzienia i 2 lata pozbawienia praw publicznych. Więziony był w Zakładzie Karnym w Łęczycy i Hrubieszowie – tam był współorganizatorem akcji protestacyjnych więźniów politycznych. Został zwolniony warunkowo 9 czerwca 1983 r. na mocy aktu łaski rady Państwa z dnia 12 maja 1983 r. W dniu 1 maja 1984 r. został zatrzymany podczas manifestacji w Lublinie. W dniu 14 września darowano resztę kary na mocy amnestii, jednak on w dniu 24 października odmówił podpisania oświadczenia o przestrzeganiu warunków amnestii. Jednocześnie w 1982 r. został wyrzucony z pracy – oficjalnie zwolniony został 16 marca 1982 r. Do 1986 r. pracował dorywczo. Starał się o ponowne przyjęcie do WSK PZL Świdnik, otrzymał dwukrotnie odmowę w 1983 r. Uczestniczył w latach 1984-87 w Maksymiliańskim Ruchu Trzeźwości, prowadził m.in. pikiety pod sklepami monopolowymi, również w Świdniku. Wielokrotnie brał udział w lubelskich pieszych pielgrzymkach na Jasną Górę.
W dniu 30 sierpnia 1985 r. zatrzymany za kolportaż ulotek w Lublinie, ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń, 3 maja 1988 r. zatrzymany podczas manifestacji patriotycznej w Lublinie. W latach 1986-90 był ślusarzem-konserwatorem Spółdzielni Dźwigowo-Instalacyjnej w Lublinie. Od 19 grudnia 1987 do maja 1989 r. był członkiem Komitetu Założycielskiego „Solidarności”. W listopadzie-grudniu 1989 r. był delegatem na II Walne Zebranie Delegatów Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność”. W latach 1990-95 członek Komisji Zakładowej. Był rozpracowywana przez pion V Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych (RUSW) w Świdniku w ramach Sprawy Operacyjnego Sprawdzenia krypt. „Kaznodziej” (od 15 maja 1984 do 30 czerwca 1987) oraz przez pion V RUSW w Lublinie w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpracowania krypt. „Atlas” (od 14 stycznia 1988 do 25 sierpnia 1989).

Od 1991 r. ponownie zatrudniony w WSK PZL Świdnik na stanowisku mistrza, 1991-96 był członkiem Komisji Zakładowej. Od 1998 r. jest prezesem lubelskiego oddziału Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym. Od 1995 r. przebywał na emeryturze. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Krzyżem Semper Fidelis (2001), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007) oraz pośmiertnie Krzyżem Świdnickiego Lipca.