Urodził się 14 listopada 1942 r. w Tomaszowicach koło Lublina. Ukończył Szkołę Podstawową, mistrz ślusarski (1980).

W 1962 r. pomocnik kowala w Fabryce Samochodów Cieżarowych (FSC) w Lublinie, od 1962-76 r. kowal ślusarz w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego (WSK) Świdnik, następnie kowal mechanik samochodowy w Transbudzie Kraków, oddelegowany do Huty Katowice, od 1976-79 r. wyjazd na kontrakt na budowę gazociągu w ZSRS, w okresie od 1979-80 r. mechanik samochodowy w Transbudzie Lublin, 1980-1985 mechanik ślusarz w WSK Świdnik.

W dniach 8-11 lipca 1980 r. uczestnik strajku w WSK Świdnik; od września 1980 r. w „Solidarności”.

W dniach 13-15/16 grudnia 1981 r. uczestnik strajku; następnie współpracownik Henryka Gontarza w podziemnym Radiu „Solidarność” w Świdniku, latem 1983 r. odebrał i przewiózł z Lublina do Świdnika nadajnik pochodzący z Zachodu. Od 29 kwietnia 1983 r. jako operator nadajnika (konstrukcji Ireneusza Haczewskiego) wyemitował 19 audycji radiowych. 10 listopada 1984 r. zatrzymany na ulicy ze sprzętem nadawczym, po nieudanej próbie ucieczki brutalnie pobity; aresztowany, przetrzymywany w Regionalnym Urzędzie Spraw Wewnętrznych (RUSW) w Świdniku, następnie w areszcie RUSW w Lublinie i AŚ tamże, w kwietniu 1985 r. zwolniony ze względu na stan zdrowia, 27 listopada 1985 r. skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Lublinie (z Henrykiem Gontarzem) na 1,5 roku więzienia w zawieszeniu na 3 lata oraz grzywnę; zwolniony z pracy. Po wyroku wycofał się z pracy podziemnej. Wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany.

W latach 1985-89 r. utrzymywał się z prac dorywczych, od 1992 r. na rencie, od 2002 r. na emeryturze (do 2007 r. najniższa stawka emerytalna).

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2007 r.).

W latach 1984-89 rozpracowywany przez Wydział II Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych  (WUSW) w Lublinie w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpoznania (SOR), kryptonim Nadajnik.