Urodził się 2 sierpnia 1951 r. w Puławach. Jest Absolwentem Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS) w Lublinie, na Wydziale Prawa i Administracji (1972 r.).
Od września 1980 r. w „Solidarności”; współpracownik i członek grupy ekspertów Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego (MKZ), następnie w Zarządzie Regionu (ZR) Środkowo-Wschodniego; członek Komisji Interwencji (KI), wykładowca Wszechnicy Związkowej, członek Rady Programowej „Biuletynu Informacyjnego NSZZ «Solidarność» Region Środkowo-Wschodni”; współautor ordynacji wyborczej na I Walnego Zebrania Delegatów (WZD) Regionu Środkowo-Wschodniego, członek Rady Programowej Ośrodka Badań Społecznych przy ZR Środkowo-Wschodniego; uczestnik Ruchu Solidarności Rodzin.
Z 12 na 13 grudnia 1981 r. wśród dyżurujących w siedzibie ZR w Lublinie, w czasie ataku ZOMO uciekł przez okno strychu i po dachach sąsiednich kamienic. 13 grudnia 1981 r. był uczestnikiem powołania w Lublinie Regionalnego Komitetu Strajkowego (RKS), następnie podziemnego Tymczasowego Zarządu Regionu (TZR). Współpracownik Komisji Praw Człowieka i Obywatela (KPCiO) oraz Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom, działającego przy kościele św. Marcina w Warszawie. Bliski współpracownik ks. Mieczysława Brzozowskiego oraz ks. Wacława Oszajcy w powizytkowskim kościele Matki Bożej Zwycięskiej w Lublinie w organizowaniu pomocy dla represjonowanych na Lubelszczyźnie. W latach 1983-89 współorganizator akcji Wakacje z Bogiem (m.in. z Januszem Winiarskim i Alfredem Bondosem prowadził obozy narciarskie dla dzieci związkowców „Soliddarności”). Od roku 1982 do 1988 obrońca działaczy „Solidarności” w wielu procesach politycznych na Lubelszczyźnie i m.in. w Elblągu – w procesie internowanych w Kwidzynie (obrońca Adama Kozaczyńskiego z Tomaszowa Lubelskiego). W okresie od 1982-89 r. 2-krotnie miały miejsce włamania tzw. nieznanych sprawców do jego mieszkania (ukryte przeszukania). Od roku 1983 do 1986 członek Okręgowej Rady Adwokackiej (ORA) w Lublinie, wielokrotnym delegatem na Krajowy Zjazd Adwokatury (m.in. zjazdy w 1981 r., 1983 r. i 1989 r.). W 1984 r. w Szwajcarii przygotowywał świadków do zeznań przeciwko władzom PRL w procesie przed Międzynarodową Organizacją Pracy w Genewie. W podziemnej publikacji Nie możemy milczeć…” (Oficyna Wydawnicza Pokolenie, 1989) wymieniony wśród obrońców politycznych z lat 1982-1986 zasługujących na szczególne wyróżnienie. W 1988 r. (wraz z Andrzejem Peciakiem i Dariuszem Dudkiem) przygotował i prowadził sprawę o rejestrację „Solidarności” Pracowników KUL przed Sądem Okręgowym w Lublinie, następnie przed Sądem Najwyższym.
W 1989 r. prowadził ostatni przed likwidacją Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk proces, dotyczący ingerencji cenzorskich w książce Jacka Trznadla Hańba domowa, wydanej przez Wydawnictwo Test w Lublinie. W okresie od 1989-90 r. był sekretarzem Komitetu Obywatelskiego (KO) Lubelszczyzny; a w 1989 r. szefem Biura Wyborczego KO w woj. lubelskim. W latach 1990-92 delegat pełnomocnika rządu ds. reformy samorządu terytorialnego w woj. lubelskim, uczestnik przygotowań do wyborów samorządowych i organizowania pracy samorządów gmin w woj. lubelskim. W okresie od 1991 do 1993 członek składu orzekającego w Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej (KKU). W 1991 r. uczestnik delegacji polskiej na konferencję państw OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju) w Helsinkach. Od 1992 r. ponownie adwokat; w latach 1995-2007 członek Okręgowej Rady Adwokackiej w Lublinie, od 2001 do 2004 wicedziekan. Działacz społeczny Lubelskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego, od 1996 r. sekretarz Zarządu.
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi w roku 2000.
Od 19 października 1982 r. rozpracowywany przez Wydział III KW MO w Lublinie w ramach Sprawy Operacyjnego Sprawdzenia(SOS)/Kwestionariusza Ewidencyjnego (KE) kryptonim Mecenas.