Wardawy Bronisław

Urodził się 20 maja 1940 r. w Woli Klasztornej koło Kozienic. W latach 1961-63 student Państwowej Szkoły Technicznej Ministerstwa Komunikacji (PSTMA) w Warszawie, Wydział Trakcji Elektrycznej; absolwent Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Lublinie (1974 r., absolutorium), w 1990 r. magisterium w WSI w Radomiu.

W latach 1963-64 stażysta w PKP Oddział Trakcji w Lublinie, od 1965 r. do 1969 r.inspektor nadzoru w PKP Biuro Inwestycji Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych Lublin, w okresie od 1969-70 r. starszy referendarz w PKP Lokomotywownia Lublin; przeniesiony na niższe stanowisko za krytykę ordynacji wyborczej; w okresie od 1971-78 r. starszy inspektor nadzoru, następnie główny inżynier inwestycji w PKP Biuro Inwestycji w Lublinie, a w latach 1978-85 główny inżynier inwestycji w PKP Linia Hutniczo-Siarkowa w tamże.

Od września 1980 r. w „Solidarności”, członek Komitetu Założycielskiego (KZ) w Centrali Wschodniej DOKP w Lublinie, od października 1980 r. przewodniczący Komisji Oddziałowej (KO) tamże, przewodniczący Okręgowej Sekcji Kolejarzy, członek KZ w Węźle PKP Lublin oraz Międzyokręgowej Komisji Porozumiewawczej Kolejarzy (później Sekcja Krajowa Kolejarzy); w latach 1980-81 uczestnik negocjacji MKPK z Ministerstwem Komunikacji. W 1981 r. autor w niezależnym piśmie „Solidarność Kolejowa”, wydawanym przy Węźle PKP Lublin.

13 grudnia 1981 r.  internowany w Ośrodku Odosobnienia we Włodawie, zwolniony 8 lutego 1982 r. Od 1982 r. do 1989 r. działacz „Solidarności” w ramach d. struktur kolejarskich na szczeblu krajowym (regularne spotkania w ramach pielgrzymek kolejarzy na Jasną Górę) oraz w Centrali DOKP i Węzła Lublin; kolporter wydawnictw podziemnych w zakładzie i w ramach wymiany z innymi ośrodkami w kraju. Zaangażowany w działalność duszpasterstwa kolejarzy. W latach 1985-90 zatrudniony w PKP Biuro Inwestycji WDOKP w Lublinie; w 1985 r., w związku z zaangażowaniem w „Solidarność”, przesunięty na niższe stanowisko pracy: w okresie od 1985-86 r. specjalista, a od 1986-90 r. starszy inspektor. Od stycznia 1989 r. członek reaktywowanej w Gdańsku Sekcji Krajowej Kolejarzy.

W 1989 r. uczestnik kampanii wyborczej Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”: kolporter wydawnictw „Solidarność” i KO, wiceprzewodniczący Obwodowej Komisji Wyborczej na terenie Lublina. W latach 1989-91 przewodniczący KZ „Solidarność” w Centrali WDOKP i Okręgowej Sekcji Kolejarzy. Po 1989 r. publicysta w „Gazecie Wyborczej”, „Życiu”, „Biuletynie Informacyjnym NSZZ «Solidarność» Regionu Środkowowschodniego”, „Wolnej Drodze”, „Sygnałach”. W Latach 1990-94 radny Miasta Lublin z listy KO. W okresie od 1990-98 r. z-ca głównego energetyka w PKP, od 1998 r. do 2000 r. główny energetyk Okręgu WDOKP w Lublinie, następnie naczelnik wydz. w PKP Dyrekcja Infrastruktury Kolejowej w Lublinie. W 1998 inicjator i współtwórca Kaplicy Pamięci Kolejarzy w sanktuarium w Kałkowie-Godowie.  W latach 1999-2009 wiceprezes Zarządu Wojewódzkiego Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym w Lublinie. Od 2000 r. na emeryturze; od roku 2000 do 2009 przewodniczący Komisji Emerytów i Rencistów PKP „S” w Lublinie.

Autor broszury Kaplica Pamięci Kolejarzy w Kałkowie-Godowie (Lublin 1998).

W okresie od kwietnia 1981 r. do listopada 1985 r. rozpracowywany przez Wydział V KW MO/Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych (WUSW) w Lublinie w ramach Sprawy operacyjnego Sprawdzenia (SOS), kryptonim Żonglerzy; od czerwca 1982 r. do maja 1986 r. w ramach SOS, kryptonim Podziemie; od stycznia do lipca 1989 r. przez p. V Rejonowy Urząd Spraw Wewnętrznych  (RUSW) w Lublinie w ramach Sprawy operacyjnego Rozpoznania (SOR), kryptonim Węzeł.

Marcin Dąbrowski