Urodził się w dniu 13 stycznia 1947 r. w Stalowni k. Lubartowa. Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie, w 1971 r. przyjął święcenia kapłańskie, a w latach 1972-75 studiował historię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

W latach 1971-73 był wikariuszem w parafii w Tarnogórze k. Zamościa, a w latach 1972-1975 zatrudniony w administracji WSD w Lublinie, 1975-81 wikariusz w parafii św. Michała w Lublinie. W kwietniu 1981 r. został skierowany do zorganizowania nowej parafii Matki Bożej Królowej Polski (jednej z trzech lubelskich parafii, na których utworzenie władze wyraziły zgodę na fali solidarnościowej odwilży) w robotniczej dzielnicy Tatary, obejmującej m.in. teren Fabryki Samochodów Ciężarowych (FSC) i zamieszkanej przez jej pracowników. Pozostawał w bliskim kontakcie z „Solidarnością” w FSC.

W dniach 14-16 grudnia 1981 r. organizował posługę duszpasterską kilku księży dla uczestników strajku w FSC (codzienna Msza Święta i spowiedź w fabryce). W latach 1982-89 udostępniał pomieszczenia parafii na ośrodek pomocy rodzinom internowanych i uwięzionych, następnie na spotkania i działalność Komisji Zakładowej w FSC i TZR (m.in. prowadzono punkt kolportażowy oraz wykłady podziemnej Wszechnicy Związkowej). Od 1983 r. był proboszczem parafii Matki Bożej Królowej Polski, a jednocześnie od 1985 referentem diecezjalnym duszpasterstwa ludzi pracy. Był także współorganizatorem spotkań duszpasterskich i pielgrzymek „Solidarności”.

W 1992 r. (po śmierci ks. Mieczysława Brzozowskiego) został mianowany regionalnym duszpasterzem ludzi pracy. W 2005 r. współorganizował Klub Pracy przy Domu Parafialnym. Od 1985 r. jest kanonikiem honorowy kapituły katedralnej w Lublinie. Został odznaczony Krzyżem „Semper Fidelis” przez Zarząd Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność” w 2004 r.